سلام دوستان عزیزم خوبید انشاالله ؟

امروز نمیخوام سر بسته بنویسم .یه دو هفته ای میشه که میخوام اینو

بهتون بگم اما نمیدونم از کجا شروع کنم.

تا حالا شده از خودتون بپرسید که چرا اینجایید؟ چرا بعضی از شما ها در طول روز شاید ۳

۴ساعت از وقتتونو که بتونید باهاش خیلی کارها کنید رو اختصاص دادید به وبلاگتون  واقعا هدفتون چیه ؟

جنگ نرم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ایا واقعا ما در حال جنگیدنیم ؟حرف من با شماهایی

نیست که توی این جنگ مردونه میچنگید حرف من با اونایی که فقط گفتند ما مرد جنگیم و تمام.

واقعا این سخنان زیبای رهبری  در مورد جنگ نرم را فراموش کردیم؟

هميشه امكان ضربه زدن از سوي دشمنان انقلاب و دشمنان ايران اسلامي هست حتي در بهترين شرايط . هميشه كمين دشمن را در نظر داشته باشيم . غفلت از اينكه ممكن است به حركت عمومي ملت ايران ضربه اي وارد شود ، چيز خطر ناكي است . هوشيار باشيد . اين همان توصيه ي امير مؤمنان ( سلام اللّه عليه ) است كه فرمود :«و من نام لم ينم عنه » در عرصه زندگي سياسي دچار خواب آلودگي نشويم در پشت سنگرها خوابمان نبرد . اگر تو خوابت برد ، بايد بداني كه دشنمن ممكن است بيدار باشد .

(مقام معظم رهبری)

ناراحتیه من از این جاست  که مگه شهدای بزرگ اسلام نبودند که از پدر و

مادرو زن وفرزند خودو...گذشتند؟! برای چه؟ برای

برای دفاع از مملکت، ناموس ،ومهم تر از همه دین اسلام و خیلی چیزهای دیگه که زبانم توانایی

گفتنشو نداره.

حالا اگر ما بخواهیم مقایسه کنیم اصلا قابل مقیاس نیست .مگه شهدای ما نمیخواستند که پیش

خونواده ی خودشون باشن؟چرا ما انقدر کاهلیم؟ ایا ما واقعا یک رزمنده ایم ؟ من نمیخوام که جواب

این پرسش هارو به من بدید چون من کاره ای نیستم .

شرمنده که سرتونو درد اوردم .

التماس دعا