یاور انقلاب

شهید مطهری می فرماید: شهادت مرگی آگاهانه در راه هدف مقدس می باشد و هدفی مقدس تر از اسلام نخواهد بود. هدف ما این است که حاکمیت قانون که همان قرآن کریم است در سراسر جهان برقرار سازیم. تفنگم را بیاورید تا سینه دشمن را سوراخ کنم که دیگر تحمل این همه نامردمی را ندارم، آخر مگر این ملت آزادی خواه و حق پرست چه کرده است که اینچنین ناجوانمردانه علیه شان بسیج گشته اند آخر مگر در این دنیا، استقلال، آزادی جرم است که اینچنین ملت های مسلمان را به محاصره اقتصادی و نظامی می کشند.مادرم! کفنم را بیاورید تا بپوشم که خون من از خون امام حسین (ع) و علی اصغر به خون خفته رنگین تر نیست. به جهان خواران شرق و غرب بگویید که اگر خانه و کاشانه ام را به آتش بکشید اگر گلوله های شما قلبم را سوراخ کند، آرزوی شنیدن یک کلمه ضعف و زبونی وآرزوی فروختن دینم را به گور خواهید برد. به آنها بگویید که اگر آن ها پیکر  مرا زنده زنده پاره کنند و پاره های تنم را به آتش بسوزانند و اگر خاکسترم را به دریا بریزند از دل امواج خروشان دریا صدایم را خواهند شنید که فریاد می زنم اسلام پیروز است، کفر ومنافق نابود است. حال که به آخر خط زندگی رسیده ام شروع زندگی دیگر را آغاز می کنم. و این تمام و شروع، باعث جدا شدن از پدر ومادرم همسر وفرزند و دوستان می شود. اما برایم، آن طرفش مهم است، یعنی وصال به حق. همانطوری که دکتر شریعتی می گوید: آنان که رفتند کاری حسینی کردند و آنان که مانده اند باید کاری زینبی کنند وگرنه یزیدی

اند. آنان که خون دادند وشهید شدند وتکه تکه شدند و براثر موج انفحار حدود ده متر

به بالا رفتند و بعد با سر به زمین آمدند و مغز آنان متلاشی شد و آنان که بر اثر زدن

راکت هواپیمای دشمن از آن ها اثری باقی نماند و آنانکه تازه داماد بودند و آنان که به

خانواده شان قول داده بودند که راه کربلا را باز کنند و این آرزو را به گور بردند، اینها

همه کار حسینی کردند و آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند، یعنی پیام خون شهدا

را به جهان خفته برسانند، پیام مظلومیت این جوانان بی گناه را به جهان برسانند و راه

شهیدان را ادامه دهند. راه شهیدان بی حجابی نیست و به دوست اسلامی خیانت

کردن نیست . به امام اعتنا نکردن نیست. تضعیف کردن پیام امام و سخن امام نیست

و بی توجهی به امام (که مسلما راه خودش نیست) که راه امام زمان می باشد

نیست، بلکه راه شهید، احترام به خانواده شهید، گوش کردن و عمل کردن به قرآن

می باشد.پدر جان! بدان که هم اکنون سربلند می باشم و باید افتخار کنی چون

درسم را از قبل یاد گرفته ام و اگر بلد نبودم که زندگی کنم لااقل بلد بودم که چطور

بمیرم. یا حسین، ما خیلی مشتاق زیارت تو بودیم ولی اجل مهلت نداد، لذا از تو می

خواهم که پیش فرزندت علی اکبر باشم و تو را به جان مادرت قسم می دهم که

اینکار را بکنی.